تقدیم به ........

در پیچ و تاب گیسوی یار دلـــــــــم حیران است

دل برده زمن، دلم بـــــــــــــــــــــی کران است

دل در هوای دیدن رخســـــــــــــــــاره تو است

دل بر عرش رفته و جـــــــــــــــــــــاودان است

دل پی صید آهـــــوی عشــــــــــــــــــق است

زلف تو دام و چشـــــــــم تو همچون دانه ست

در کوی عشقت جوانیم به ســــر رسیده ست

تو من چه کنم؟ این همه جور از عشق توست 

امواج پاکی دلــــــــــــــــــــت همچون دریاست

این مستی من از خودن عشـــــــــق تو است               شاعر: محمد مهدی میرزایی بهار 92